Ερευνητές ανακάλυψαν ότι ήταν σε θέση να αποκαταστήσουν τη ηθελημένη μετακίνηση σε δύο παράλυτους ασθενείς μέσω της θεραπείας της επισκληρίδιας νευροδιέγερσης ή της διέγερσης του νωτιαίου μυελού (SCS), σύμφωνα με το NeuroscienceNews. Ο διεγέρτης ήταν επίσης σε θέση να μειώσει την υπόταση (τη χαμηλή αρτηριακή πίεση), ειδικά στις αρτηρίες του συστήματος κυκλοφορίας του αίματος. Το έργο έχει τίτλο Μελέτη της επισκληρίδιας νευροδιέγερσης μετά από νευρολογική βλάβη (E-STAND). Το άρθρο έδειξε ότι η έρευνα αυτή παρείχε επίσης την παρατήρηση ότι ακόμη και σε περιπτώσεις σοβαρών χρόνιων κακώσεων του νωτιαίου μυελού (SCI) μπορεί να αποκατασταθεί κάποια κίνηση και αυτόνομη λειτουργία σε παραπληγικούς ασθενείς με SCS (διέγερση νωτιαίου μυελού) χωρίς την ανάγκη για έντονη αποκατάσταση.
Ο David Darrow, MD, νικητής του βραβείου Resident Award του Philip L. Gildenberg, MD, παρουσίασε την έρευνα του με τίτλο “Άμεση αποκατάσταση εκούσιας κίνησης μετά την εφαρμογή Επισκληρίδιας Νευροδιέγερσης του νωτιαίου μυελού σε δύο ασθενείς με παραπληγία”, κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Συνεδρίου Νευροχειρουργών (AANS) του 2018. Η μελέτη E-STAND σχεδιάστηκε για να εκτιμήσει την επίδραση της διέγερσης νωτιαίου μυελού (SCS) στους παραπληγικούς ασθενείς, απευθείας στην κίνηση και στην καρδιαγγειακή λειτουργία, ενώ οι ασθενείς υποβάλλονται στη διαδικασία διέγερσης από το σπίτι.
Οι συμμετέχοντες επιλέχθηκαν από μια ομάδα χρόνιων ασθενών με τραυματισμό του νωτιαίου μυελού μεταξύ των επιπέδων 6ου Αυχενικού έως 10ου θωρακικού σπονδύλου (C6 και Τ10) και με διάρκεια τραυματισμού που ξεπερνούσε το ένα έτος. Οι απαιτήσεις για τους ασθενείς ήταν να έχουν πλήρη αντοχή στα άνω άκρα τους και να έχουν μικρές ξεχωριστές βλάβες του νωτιαίου μυελού στη μαγνητική τομογραφία. Οι δύο πρώτοι ασθενείς υποβλήθηκαν σε χειρουργική εμφύτευση του διεγέρτη, συμπεριλαμβανομένων των ηλεκτροδίων, και παρακολουθήθηκαν από την ομάδα.
Οι πρώτοι δύο ασθενείς που επιλέχθηκαν ήταν γυναίκες ηλικίας μεταξύ 50 και 60 ετών με πλήρη κινητική και αισθητική παραπληγία. Αξιολογήθηκαν 36 ώρες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας διέγερσης νωτιαίου μυελού (SCS). Η θεραπεία επανέφερε την εκούσια κίνηση κατά τη διάρκεια της διέγερσης και στους δύο ασθενείς, η οποία αποδείχθηκε σημαντική ανακάλυψη εφόσον είχαν ήδη περάσει έντεκα και πέντε χρόνια αντίστοιχα από τη χειρουργική επέμβαση.
Η θεραπεία επισκληρίδιας νευροδιέγερσης βρέθηκε επίσης για την αποκατάσταση της κανονικής αρτηριακής πίεσης από σοβαρή υπόταση. Αυτό δοκιμάστηκε με δοκιμασία πίνακα κλίσης στον δεύτερο ασθενή, ο οποίος είχε παρουσιάσει σοβαρή χαμηλή αρτηριακή πίεση στις αξιολογήσεις διαλογής, ενώ δεν είχε καμία επίδραση στην κανονική αρτηριακή πίεση του πρώτου ασθενούς. Υπήρξε επίσης βελτίωση αλλά και αποκατάσταση των λειτουργιών του εντέρου και της ουροδόχου κύστης.
Σύμφωνα με το NeuroscienceNews, αυτή η έρευνα ήταν η πρώτη του είδους της, όπου οι γυναίκες με ακτινογραφικά σοβαρή κάκωση νωτιαίου μυελού (SCI) ήταν σε θέση να αποκαταστήσουν σε ένα επίπεδο κάποια κίνηση και αυτόνομη λειτουργία μετά από την θεραπεία επισκληρίδιας νευροδιέγερσης
